Aan de rand van het terrein van hockeyclub Roomburg, kan men de karakteristieke molen bewonderen die ook schittert op het logo. Naast de karakteristieke molen is er nog een vertrouwd figuur te vinden op de hockeyclub. Met zijn grote snor is hij niet te missen: De voorzitter. Sinds 2008 is Roelof Hol (68) Voorzitter van LHC Roomburg, waar hij inmiddels al jaren met een team werkt aan een ambitieus plan: Het nieuwe roomburgpark. Dit loopt niet altijd van een leien dak, want het duurt inmiddels jaren om tot een compromis voor de uitbreiding te komen. Roelof is niet de enige die zich inzet voor de bouw van het nieuwe roomburgpark: Margot Nicolaes (51), Commissaris Nieuw Roomburgpark, wordt warm van zulke initiatieven.

Ik ging in gesprek met Nicolaes en Hol over de geschiedenis van de uitbreiding, de ontwikkeling van het nieuwe roomburgpark en de bijzonderheden van de club. Een van de bijzonderheden die vaak naar voren komt is de sfeer op de hockeyclub. Zo ziet Margot Nicolaes dat Roomburg zich tot een derde plek in kinderen hun leven vormt: ‘je hebt thuis, je hebt school en de hockeyclub.’ Daarnaast omschrijven ze de club als een samenkomst van vele kinderen die op de basisscholen zitten in de buur. Ook zijn velen senioren al sinds hun jeugd lid van deze hockeyclub.

De voorzitter omschrijft hockeyclub Roomburg als ‘een familieclub’. Een hockeyclub van hele generaties hockeyers: ‘vader, zoon en dan kleinzoon’, legt de voorzitter uit. Met het terras op het zuiden, ‘zit het hier met mooi weer stampend vol’ volgens de voorzitter. Ook geeft Hol een bewijs voor het zijn van een gezelligheidsclub: ‘Een buurtvereniging die vorig jaar kampioen werd en promoveerde, vierde hier zijn kampioensfeest.’ De algemene omschrijving van de club: ‘het is hier gewoon echt heel gezellig’, zegt Roelof Hol.

Leden van de hockey en tennis, buurtbewoners, de Lorentzschool en vele andere belanghebbende zijn al jaren met elkaar in gesprek over de eventuele mogelijkheden rondom de uitbreiding of de bouw van een sportpark. Uitbreiding is hard nodig volgens Hol: ‘Door veel jeugd op zondag te laten spelen, lukt het plannen van de wedstrijden nog maar net.’ Roomburg kan door een tekort in capaciteiten, niet meer voldoen aan de vraag naar sport. Daarnaast zijn er officiële cijfers van de KNHB die bepalen hoeveel velden een hockeyclub nodig heeft, gerelateerd aan het aantal leden en ‘daar zitten wij al jaren onder’, vertelt Nicolaes.

Uit de sportnota van 2010 bleek al dat uitbreiding nodig was. Tegen de tijd dat de tweede sportnota verscheen, had LHC Roomburg al twee velden nodig. Na velen gesprekken met de tennisclub Roomburg, werd het idee ontwikkeld van een sportpark, wat helaas afgekeurd werd. Toen het volgende voorstel werd afgekeurd om de uitbreiding voort te zetten in de Vliet, waren ook roomburgers blij, want het verplaatsen van de hockeyclub is niet de gewenste oplossing volgens Nicolaes: ‘Roomburg is mede bijzonder geworden vanwege de ligging in de wijk. Als je dat gaat verplaatsen zijn we bang dat dat weg gaat.’

Toch zijn er weldegelijk stappen gemaakt in het plan voor het nieuwe roomburg sportpark. ‘Het gaat niet alleen om nieuwe velden, maar vooral over hoe wij die sociale rol in de wijk kunnen blijven vervullen.’ Met al de belanghebbende partijen is een website opgebouwd met tien hoofdpunten. Bij deze hoofdpunten gaat het niet alleen om het aanleggen van nieuwe velden, maar ook om bijvoorbeeld de aanpak van het parkeerprobleem in de wijk, want ‘als wij hier iets gaan doen, dan willen we het goed doen aan de hand van deze tien punten’, legt Nicolaes uit.

De volgende stap was het participatietraject, opgestart vanuit de gemeente. Het participatietraject houdt in dat ‘vertegenwoordigers van wie maar wilde konden aansluiten om mee te denken over een plan, niet perse ons plan’, legt Nicolaes uit. Natuurlijk is LHC Roomburg ook betrokken gebleven, als onderdeel van het motorblok: ‘Zo noemen wij de tennis, hockey, lorentzschool en het kasteel’, vertelt Nicolaes. Binnen dit traject hebben de vertegenwoordigers van deze partijen het opgestelde plan wat uitgebreid op de website beschreven is, ingebracht.

Op basis van alle ingebrachte meningen van de vertegenwoordigers zijn er drie scenario’s geschetst. In al deze scenario’s zitten vijf velden voor LHC Roomburg: ‘dus je zou kunnen zeggen; he wij zijn klaar, maar het doet tekort aan wat hier allemaal mogelijk is’, legt Margot verder uit. In sommige scenario’s worden belangrijke maatschappelijke thema’s, zoals parkeerprobleem en duurzaamheid, nauwelijks genoemd. Het motorblok heeft aangegeven achter de scenario’s te staan, ‘maar’, zegt Nicolaes, ‘het heeft een verdiepingsslag nodig voor nader onderzoek.’

Het is een traag proces, maar zit er inmiddels al schot in de zaak? ‘We maken kleine stapjes, soms zelfs een stapje terug, maar we zitten in een stijgende lijn’, antwoord Nicolaes. ‘We moeten positief blijven, want we hebben een waanzinnig mooi plan liggen.’ Voorzitter Hol vult Margot aan: ‘Tegelijkertijd zijn we bezig met de vervanging van het tweede en derde veld, want die zijn inmiddels op’. Het derde veld zal volgend jaar omgetoverd worden tot een waterveld, met een koppeling aan duurzaamheid door een andere waterberging. Met de vervanging van veld twee wordt nog even gewacht: ‘we wachten op definitieve uitspraken, vanwege de onzekerheden rondom de uitbreiding’, legt Roelof Hol uit. Ondanks alles blijven Nicolaes en Hol positief: ‘We blijven vooruit denken met een positieve blik op de toekomst.’